Aangifte Inkomstenbelasting: Opting In of Opting Out?

Opting-in Aangifte Inkomstenbelasting⁚ Wat is het?

Opting-in is een regeling waarbij een opdrachtgever en een opdrachtnemer ervoor kiezen om hun arbeidsrelatie aan te merken als een fictieve dienstbetrekking, ook wel pseudowerknemerschap genoemd. Dit betekent dat de opdrachtgever loonheffingen inhoudt en afdraagt aan de Belastingdienst, net als bij een gewone werknemer. De opdrachtnemer hoeft dan geen aangifte inkomstenbelasting te doen over zijn inkomsten uit deze opdracht.

Wat is opting-in?

Opting-in is een regeling die de Belastingdienst aanbiedt om de arbeidsrelatie tussen een opdrachtgever en een opdrachtnemer te behandelen als een fictieve dienstbetrekking. Dit betekent dat de opdrachtgever loonheffingen inhoudt en afdraagt aan de Belastingdienst, net als bij een gewone werknemer. De opdrachtnemer wordt dan een zogenaamde 'pseudowerknemer'. De opdrachtgever moet dan de Verklaring Loonheffing Opting-in invullen en aan de Belastingdienst overhandigen.

De Belastingdienst heeft een handreiking over opting-in gepubliceerd waarin staat dat een werkgever met de opdrachtnemer een arbeidsrelatie onder voorwaarden kan aanmerken als fictieve dienstbetrekking. Dit is relevant voor commissarissen die niet in dienst zijn bij een vereniging of stichting, maar wel voor opting-in kunnen kiezen om verrassingen bij de aangifte inkomstenbelasting te voorkomen.

Voordelen van opting-in

Opting-in biedt zowel voor de opdrachtgever als de opdrachtnemer verschillende voordelen. Voor de opdrachtgever is het een manier om de administratieve lasten te verlichten. De opdrachtgever hoeft namelijk geen aparte aangifte inkomstenbelasting te doen voor de opdrachtnemer. Daarnaast is het voor de opdrachtgever een manier om de loonheffingen te regelen en te betalen.

Voor de opdrachtnemer biedt opting-in de zekerheid dat de loonheffingen correct worden ingehouden en afgedragen. De opdrachtnemer hoeft zelf geen aangifte inkomstenbelasting te doen over zijn inkomsten uit de opdracht. Het is voor de opdrachtnemer een gemakkelijke manier om zijn inkomsten te declareren en om belasting te betalen.

Daarnaast kan opting-in ook zorgen voor een betere planning van de inkomsten en uitgaven. De opdrachtnemer weet dan precies hoeveel loonheffingen er worden ingehouden en wat zijn netto-inkomen is. Dit kan helpen om beter te budgetteren en om te zorgen dat er voldoende geld beschikbaar is voor de betaling van de belasting;

Wanneer is opting-in relevant?

Opting-in is relevant in situaties waar een opdrachtgever en een opdrachtnemer een arbeidsrelatie hebben die niet voldoet aan de criteria voor een reguliere dienstbetrekking. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij freelance werk, zzp'ers, commissarissen van stichtingen of verenigingen, of raadsleden. In deze gevallen is er geen sprake van een vaste arbeidsverhouding met vaste werktijden en loon.

Als de opdrachtgever en opdrachtnemer ervoor kiezen om opting-in te gebruiken, wordt de arbeidsrelatie als een fictieve dienstbetrekking aangemerkt. Dit betekent dat de opdrachtgever loonheffingen moet inhouden en afdragen aan de Belastingdienst. De opdrachtnemer hoeft dan geen aangifte inkomstenbelasting te doen over zijn inkomsten uit deze opdracht.

Opting-in is dus een optie wanneer er geen sprake is van een reguliere dienstbetrekking, maar wel de wens bestaat om de loonheffingen te regelen en te betalen.

Hoe werkt opting-in in de praktijk?

Wanneer een opdrachtgever en opdrachtnemer voor opting-in kiezen, wordt er een overeenkomst gesloten waarin de voorwaarden van de fictieve dienstbetrekking worden vastgelegd. Deze overeenkomst moet onder andere de hoogte van de vergoeding, de duur van de opdracht en de werkzaamheden die de opdrachtnemer zal verrichten bevatten.

De opdrachtgever is vervolgens verantwoordelijk voor het inhouden en afdragen van de loonheffingen. Dit gebeurt via de aangifte loonheffingen. De opdrachtgever gebruikt daarbij de code 79 voor de aard van de arbeidsverhouding. De opdrachtnemer hoeft dan geen aangifte inkomstenbelasting te doen over zijn inkomsten uit de opdracht.

Het is belangrijk om te weten dat opting-in alleen mogelijk is als er sprake is van een reële arbeidsrelatie. De Belastingdienst kan de regeling weigeren als er twijfels bestaan over de echtheid van de arbeidsrelatie.

De Verklaring Loonheffing Opting-in

De Verklaring Loonheffing Opting-in is een formulier dat de opdrachtgever moet invullen en aan de Belastingdienst overhandigen. Dit formulier dient als bewijs dat de opdrachtgever en opdrachtnemer ervoor hebben gekozen om de arbeidsrelatie aan te merken als een fictieve dienstbetrekking.

In de Verklaring Loonheffing Opting-in worden de volgende gegevens vermeld⁚

• De naam en het adres van de opdrachtgever
• De naam en het adres van de opdrachtnemer
• De periode waarvoor de regeling geldt
• De hoogte van de vergoeding die de opdrachtnemer ontvangt
• De aard van de werkzaamheden die de opdrachtnemer zal verrichten

De Verklaring Loonheffing Opting-in moet ondertekend worden door zowel de opdrachtgever als de opdrachtnemer.

Na ontvangst van de Verklaring Loonheffing Opting-in zal de Belastingdienst de arbeidsrelatie als een fictieve dienstbetrekking beschouwen. De opdrachtgever is dan verantwoordelijk voor het inhouden en afdragen van de loonheffingen. De opdrachtnemer hoeft dan geen aangifte inkomstenbelasting te doen over zijn inkomsten uit de opdracht.