ZZP'er op de 5e gesloten afdeling: Veiligheid en regels

De gesloten afdeling⁚ een noodzakelijke maatregel?

De gesloten afdeling is een onderdeel van de zorg die wordt ingezet voor mensen die een risico vormen voor zichzelf of anderen. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij mensen met dementie die de neiging hebben om weg te lopen, of bij mensen met een psychiatrische aandoening die agressief of suïcidaal gedrag vertonen. De afdeling is afgesloten om de veiligheid van de patiënten en het personeel te waarborgen.

In Nederland is de gesloten afdeling onderwerp van discussie. Critici vinden dat de afdeling een vorm van opsluiting is en dat patiënten er hun vrijheid worden ontnomen. Zij pleiten ervoor om de afdeling te sluiten en te vervangen door alternatieve vormen van zorg. Voorstanders van de gesloten afdeling benadrukken dat de afdeling een noodzakelijke maatregel is om de veiligheid van patiënten en personeel te garanderen. Zij wijzen erop dat alternatieve vormen van zorg niet altijd effectief zijn en dat de gesloten afdeling in sommige gevallen de beste optie is.

De discussie over de gesloten afdeling is complex en er is geen eenvoudige oplossing. Belangrijk is dat de beslissing om een patiënt op een gesloten afdeling te plaatsen altijd zorgvuldig wordt genomen en dat de patiënt en zijn familie betrokken worden bij de besluitvorming.

De regels rondom onvrijwillige opname

De regels rondom onvrijwillige opname zijn vastgelegd in de Wet verplichte ggz (Wvggz) en de Wet zorg en dwang (Wzd). Deze wetten gelden voor cliënten met een psychische stoornis of een verstandelijke beperking of een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie). De Wvggz en Wzd bepalen dat een onvrijwillige opname alleen mag plaatsvinden als er sprake is van een ernstige bedreiging voor de veiligheid van de patiënt zelf of van anderen.

Er zijn verschillende voorwaarden die moeten worden voldaan voordat een patiënt onvrijwillig opgenomen kan worden. Zo moet er sprake zijn van een psychische stoornis en moet de patiënt een gevaar vormen voor zichzelf of anderen. Er moet ook sprake zijn van een medische noodzaak en de opname moet noodzakelijk zijn om de veiligheid van de patiënt te garanderen.

De onvrijwillige opname wordt besloten door een psychiater of een andere medisch specialist. De patiënt en zijn familie worden betrokken bij de besluitvorming, maar de uiteindelijke beslissing ligt bij de arts. De opname mag maximaal 72 uur duren. Na 72 uur moet er een nieuwe beoordeling plaatsvinden om te bepalen of de opname gerechtvaardigd is.

De rechten van de zzper op de gesloten afdeling

Ook al bevindt een zzper zich op een gesloten afdeling, heeft hij of zij nog steeds rechten. Deze rechten zijn vastgelegd in de wet en moeten worden gerespecteerd door het personeel van de afdeling. De zzper heeft bijvoorbeeld recht op privacy, op een veilige en humane behandeling en op informatie over zijn of haar behandeling.

De zzper heeft ook recht op contact met de buitenwereld, zoals met familie, vrienden en collega's. Het personeel van de afdeling mag deze contacten niet beperken zonder gegronde reden. De zzper heeft recht op een advocaat en op het indienen van een klacht.

Het is belangrijk dat de zzper op de hoogte is van zijn of haar rechten en dat deze rechten worden gerespecteerd. Als de zzper van mening is dat zijn of haar rechten worden geschonden, kan hij of zij contact opnemen met een advocaat of met de klachtencommissie van de instelling.

De rol van de zzper bij de besluitvorming

Hoewel de beslissing over een onvrijwillige opname uiteindelijk bij de arts ligt, heeft de zzper een belangrijke rol bij de besluitvorming. De zzper heeft het recht om zijn of haar mening te uiten over de situatie en over de eventuele opname. De zzper heeft ook het recht om informatie te krijgen over de reden voor de eventuele opname, over de aard van de behandeling en over de mogelijke risico's en voordelen.

De zzper kan ook zelf een behandelplan voorstellen of een andere vorm van zorg suggereren. Het is belangrijk dat de zzper zich goed laat informeren over zijn of haar rechten en dat hij of zij duidelijk zijn of haar wensen en voorkeuren kenbaar maakt.

De zzper kan eventueel een vertrouwenspersoon inschakelen om hem of haar te ondersteunen tijdens de besluitvorming. Deze vertrouwenspersoon kan de zzper helpen om zijn of haar rechten te kennen en te beschermen.